رابطه بین ناامیدی، سلامت روان و فراشناخت با رفتارهای پرخطر نوجوانان

زمینه و هدف:‌ درک خطرپذیری نوجوان به عنوان اقتضای قابل انتظار این دوره سنی نه به عنوان رفتار انحرافی جهت پیشگیری لازم و ضروری است . هدف پژوهش حاضر، رابطه بین ناامیدی، سلامت روان و فراشناخت با رفتارهای پرخطر نوجوانان (کانون هلال احمر زاهدان) بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی در کانون هلال احمر شهر زاهدان در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش 1730 نفر و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 150 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس برآورد شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ناامیدی، سلامت روان، فراشناخت و رفتار پرخطر استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار 19spss- و آزمون همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند. یافته‌ها: داده‌های پژوهش نشان داد میزان ناامیدی، سلامت روان و فراشناخت نوجوانان متوسط می‌باشد. نتایج آزمون پیرسون نشان داد که میان ناامیدی و رفتارهای پرخطر ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). میان ابعاد سلامت روان اضطراب و بی‌خوابی (مستقیم و مثبت) و گرایش خودکشی (معکوس و منفی) با رفتار پرخطر ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). همچنین میان ابعاد فراشناخت باور مثبت (مستقیم و مثبت) و خودآگاهی (معکوس و منفی) با رفتار پرخطر  ارتباط معناداری مشاهده شد (01/0 ≥ P). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بین ناامیدی، سلامت روان و فراشناخت با رفتار پرخطر همبستگی وجود دارد. پیشگیری، چاره‌ای منطقی برای ایمن سازی روانی و اجتماعی ارایه می‌دهد. پیشگیری از رفتارهای پرخطر راحت‌تر، کم هزینه‌تر و مؤثرتر از درمان آن می‌باشد.